Mondros Bırakışması'ndan sonra (30 Ekim 1918) 7 Kasım 1918'de ingiliz albay Murphy komutasındaki bir itilâf askerleri kurulu istanbul'a geldi. 13 Kasım 1918'de ise itilaf Donanması (61 parça gemiyle) istanbul Limanı'na demirledi. Amiral Calthorpe komutasındaki ingiliz askerleri Beyoğlu ve Boğaz'daki kışlalara yerleşti. 16 Kasım'da 4000 kişilik bir Fransız birliği de Bakırköy'e yerleşti. Ayrıca italyan ve Yunan temsilcilerinin de yer aldığı bu itilâf güçleri Kasım ayı sonunda varlıklarını fiili işgale dönüştürdüler, işgal komutanlığı kurarak kentte iç güvenliği üstlendiler, işgalin fiile dönüşmesi Meclis-i Mebusan'da tepkiyle karşılandıysa da padişah 21 Aralık 1918'de Meclis'i kapatarak tepkiyi önledi. Bu arada itilâf güçleri birçok Osmanlı aydınını tutuklayarak Malta'ya sürdü. Anadolu'da gelişen Ulusal Kurtuluş Mücadelesi'ni engelleyemediği için saraya ve istanbul hükümeti üzerine baskı kuran ve yardım'eden itilâf devletleri 4 Mart 1920'deki Londra Konferansı'nda istanbul'un işgalini yasallaştırdılar. Birçok itilâf askeri istanbul'da etkinliği ele aldı. Meclis-i Mebusan dağıtıldı. Anadolu mücadelesini önlemek için çeşitli davranışlar içine girildi. 10 Ağustos 1920'de Osmanlı Devleti'ne Sevres Antlaşması'nı imzalatarak Osmanlı Devleti'ni tam bir sömürge konumuna getirdiler. 26 Ağustos 1926'da başlayan Büyük Taarruz1 un 9 Eylül'de İzmir'in kurtarılmasıya sonuçlanması üzerine 11 Ekim 1922'de Mudanya Mütarekesi'yle Trakya kurtarıldı. 6 Ekim 1923'te de son itilâf askeri istanbul'u terketti. Böylece 5 yıl süren istanbul işgali sona erdi.